داشتن یک رژیم غذایی سالم در طول کرونا بسیار مهم است. آنچه میخوریم و مینوشیم میتواند بر توانایی بدن ما در جلوگیری یا مبارزه و بهبود یافتن از عفونتها تأثیر بگذارد. هیچ مادهی غذایی یا مکمل غذایی نمیتواند بهطور قطعی از ویروس کرونا جلوگیری یا آن را درمان کند؛ اما نباید از رژیمهای غذایی سالم برای حمایت از سیستم ایمنی بدن غافل شد.
تغذیه مناسب میتواند احتمال بروز سایر مشکلات سلامتی از جمله چاقی، بیماریهای قلبی، دیابت و برخی از انواع سرطان را کاهش بدهد که اینها به نوبهی خود، در مبتلا نشدن به بیماریهای خطرناکی مانند کرونا نقشی مهم دارند.
با شیوع ویروس کرونا و ابتلای بسیاری از افراد در سرتاسر دنیا به این ویروس، سؤالات بسیاری در زمینهی رژیم غذایی برای بیماران کرونایی مطرح شده است. بسیاری از افراد تمایل دارند بدانند در دوران ابتلا به ویروس کرونا، استفاده از کدام مواد غذایی امن و کدام یک امن نیست؟ چگونه باید استفاده از مواد غذایی در دوران ابتلا به این ویروس را مدیریت کرد؟
لازم است اشاره کنیم که هیچ رژیم جادویی برای افراد مبتلا به کرونا وجود ندارد که بتوان قطعی و صد درصد روی آن حساب کرد؛ اما بر اساس تمام دستورالعملهای ارائهشده، یک رژیم غذایی بهبودی مناسب برای بیماران کووید ۱۹ باید شامل گروههای زیرتغذیهای متفاوتی باشد که در این مقاله بدان میپردازیم.
بهطور کلی پزشکان و متخصصان تغذیه اطلاعاتی در مورد غذاها و نوشیدنیها دارند که ممکن است علائم آنفلوانزا و سرماخوردگی را کاهش داده یا مدت آن را کم کنند؛ ولی بهطور خاص دربارهی کووید ۱۹ اطلاعاتی در دسترس نیست؛ زیرا کرونا یک ویروس بسیار جدید است. برای کمک به شما در تغذیهی خود یا عزیزی که مبتلا به ویروس کرونا شده است، در این مقاله چند راهنمای کلی از جمله اینکه چه چیزی بخورید و بنوشید، چه چیزهایی را محدود کنید و چطور قبل از ابتلا به این بیماری برای آن آماده شوید، جمعآوری کردهایم.
آنچه در زمان ابتلا به ویروس کرونا میخورید و مینوشید، نقشی اساسی در تقویت سیستم ایمنی بدن شما ایفا میکند و به نوبهی خود تعیین میکند که به چه سرعتی میتوانید روی پاهای خود بایستید. سازمان بهداشت جهانی (WHO)، سرویس بهداشت ملی انگلستان (NHS) و وزارت بهداشت و رفاه خانوادهی هند (MoHFW) بسیاری از توصیههای رژیم غذایی را در طول دوران همهگیری ویروس کرونا ارائه دادهاند.
تمام آنچه تاکنون در مورد ویروس کرونا میدانیم، نشاندهندهی این مطلب است که علائم ابتلا به این ویروس از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت است. شایعترین علائم در CDC شامل تب، سرفههای خشک و تنگی نفس است؛ اما برخی از افراد ممکن است درد عضلانی، خستگی، سردرد، گلودرد و علائم دستگاه گوارش مانند اسهال را تجربه کنند. در دوران تجربهی بیماری کرونا، دقیقاً مانند آنفولانزا ممکن است احساس گرسنگی نکنید. همچنین ممکن است حس چشایی و بویایی خود را از دست بدهید که میتواند بر اشتهای شما تأثیر بگذارد.
بسته به علائم و شدت آنها و همچنین آنچه دوست دارید بخورید و اگر کسی برای کمک به شما در آشپزی باشد، رژیم شما متفاوتتر از رژیمهای غذایی دیگر است. یکی از نکات مهم در رژیم غذایی برای بیماران کرونایی، آبرسانی است و نوشیدن آب در صورت ابتلا به ویروس کووید ۱۹، بسیار مهم است. هر روز تا هشت الی ده لیوان آب بنوشید تا مرطوب بمانید. عفونتها میتوانند باعث کمبود آب بدن شوند؛ بنابراین مهم است که هنگام بهبودی بدن را آبرسانی کنید. هیدراتاسیون به دفع سموم از بدن کمک میکند و احتمال آنفولانزا و ویروسهای دیگر مانند کرونا را کاهش میدهد. سایر گزینهها شامل آبمیوههایی است که از مرکبات و آب نارگیل ساخته شدهاند.در این شرایط بهویژه اگر تب دارید که ممکن است باعث تعریق یا اسهال شود، سعی کنید مایعات زیادی بنوشید. چای با عسل، آبمیوه و آبگوشت گزینههای مناسبی برای نوشیدن در روزهای ابتلا به کرونا است. آب گوشت را که مایعی خوشطعم است، میتوان از ترکیب استخوان، گوشت یا سبزیهای جوشاندهشده به دست آورد و آن را بهتنهایی نوشید.
نوشیدن چای با عسل در این دوران آرامشبخش است؛ زیرا عسل به کمتر شدن تعداد سرفهها کمک میکند. شما احتمالاً نیازی به نوشیدنیهای الکترولیت خاصی ندارید؛ اما اگر در غذا خوردن مشکل دارید یا دچار اسهال یا استفراغ هستید، ممکن است نوشیدنیهای الکترولیتی نیز مفید باشند. الکترولیتها مواد معدنی هستند که هنگام مخلوط شدن با آب، بار الکتریکی تولید میکنند.
این مواد به تنظیم اساسیترین عملکردهای بدن از جمله سیگنالینگ عصبی، تعادل pH، انقباض عضلات و هیدراتاسیون کمک میکنند. مصرف اسموتیها یک راه عالی برای ورود ترکیبی از انواع مواد غذایی سرشار از الکترولیت به بدن است. همچنین میوهها، سبزیها، آجیل، دانهها، حبوبات، محصولات لبنی، آب نارگیل، افرا، نوشیدنیهای ورزشی و پدیالیت همه در این گروه قرار میگیرند. آبمیوه میتواند به شما در دریافت برخی مواد مغذی کمک کند و ممکن است هیدراتاسیون را با خوشمزه بودن آسانتر کند.
آنچه واضح است، کرونا باعث تخلیهی انرژی از بدن میشود؛ بنابراین غذاهایی با کالری متراکم، همان چیزی است که شما برای بالا بردن سطح انرژی خود نیاز دارید. برنج، سیبزمینی، نان، ماکارونی، غلات و غلات کامل را در رژیم غذایی خود بگنجانید؛ اما از مصرف غذاهایی با کالری صفر خودداری کنید. بدن شما برای کمک به مبارزه با عفونت و هر ویروسی، مخصوصاً ویروس کرونا، به انرژی که از طریق کالری تأمین میکند، نیاز دارد.
میتوان سرماخوردگی را با مصرف کافی غذا «له» کرد. توجیه این دستورالعمل این است که خوردن بیشتر میتواند به افزایش دمای بدن کمک کند و در نتیجه سرما را از بین ببرد. مواد مغذی خاصی از جمله پروتئین، ویتامینهای A، C، D و E و... که به حمایت از سیستم ایمنی بدن شما کمک میکنند، وجود دارد. یک اسموتی که با میوه و ماست یا مغزها تهیه شده است، در صورت گرسنگی ممکن است به شما در دریافت کالری کمک کند.
سوپ مرغ در رژیم غذایی برای بیماران کرونایی، تسکیندهنده است و ممکن است در صورت عفونت تنفسی برای بیماران مفید باشد. زنجبیل ممکن است به حالتهای تهوع در این شرایط کمک کند؛ کافی است آن را در یک چای امتحان کنید یا آن را به سوپ هویج خود اضافه کنید. بهطور کلی، تلاش برای دریافت کالری از هر راه ممکن و خوردن غذاهایی که به شما کمک میکنند تا احساس خوبی داشته باشید احتمالاً مهمتر از نگرانی در مورد دریافت مقدار کافی روی یا ویتامین A خواهد بود.
بدون استفاده از پروتئین که از عناصر سازندهی زندگی است نمیتوانید احساس بهتری داشته باشید؛ بنابراین غذاهای غنی از پروتئین را بیشتر بخورید تا هر روز ۷۵ الی ۱۰۰ گرم از این مادهی مغذی دریافت کنید. تا جایی که میتوانید در رژیم غذایی خود غلات، عدس، حبوبات، محصولات لبنی، محصولات سویا، آجیل و دانهها اضافه کنید و مرغ، تخممرغ و همچنین ماهی کافی در برنامهی رژیم غذایی خود داشته باشید.
از استعمال سیگار، الکل و سایر مواد اعتیادآور در هر شرایطی و مخصوصاً در دوران ابتلا به ویروس کرونا، خودداری کنید. به هیچ عنوان در شرایط ابتلا به کرونا نباید از نوشیدنیهای غیرمجاز و الکلی استفاده کرد. الکل یکی از عوامل از دست دادن آب بدن است و ممکن است سیستم ایمنی بدن شما را مهار کند؛ بنابراین اگر احساس بیماری میکنید، از مشروبات الکلی صرفنظر کنید و بهجای آن تا جایی که میتوانید، آب بنوشید.
برخی از عادتها مانند سیگار کشیدن، مصرف الکل و سوءمصرف مواد با ضعف دفاعی بدن و بیماریهای تنفسی رابطهی مستقیم دارند. ثابت شده است که سیگار کشیدن و استعمال دود، ریهی شما را ضعیف میکند و سلولهای دستگاه تنفسی را از بین میبرد.
این سلولها برای مبارزه با ویروسهایی که از طریق روزنههای بینی وارد میشوند، بسیار مهم هستند. تحقیقات جدیدی وجود دارد که ادعا میکند افرادی که الکل زیادی مصرف میکنند، از ARDS (سندرم دیسترس حاد تنفسی) رنج میبرند که یکی از شرایط ناشی از عفونت کووید ۱۹ است.
اگر در دوران ابتلا به ویروس کرونا علائم و نشانههای اختلالات دستگاه گوارش را نشان دادهاید، بهتر است از خوردن غذاهای هضمناپذیری مانند لوبیا و غلات سبوسدار، اجتناب کنید: زیرا این غذاها انرژی بیشتری برای هضم مصرف میکنند و ممکن است معده و دستگاه گوارش شما را ناراحت کنند. همچنین کراکرها (و سایر غذاهای ترد و سخت)، غذاهای پرادویه و هر نوع مادهی اسیدی (لیمو، سرکه) در غذا، ممکن است به تحریک گلو و گلودرد منجر شود. اگرچه همچنین ممکن است این غذاها را تحمل کنید؛ زیرا همانطور که در ابتدای مقاله ذکر شد، علائم کرونا از هر شخصی به شخص دیگر متفاوت است و تغذیه در این دوران به علائم شما بستگی دارد.
شواهد آزمایشگاهی نشان میدهد که قند ممکن است عملکرد گلبولهای سفید خون را مختل کند. درست است که هیچ مدرک معتبری نشان نمیدهد که خوردن آن باعث ابتلا به عفونتهای بیشتر میشود؛ اما شواهد دیگر نشان میدهد که افزایش حاد قند خون ممکن است خطر عفونت و عوارض وابسته به بیماریهای ویروسی مانند کرونا را افزایش بدهد.
دادههای مربوط به بیماری کرونا نشان میدهد که افزایش سطح قند خون، خطر بالاتری از عوارض ناشی از ویروس را در پی دارد؛ بنابراین منطقی است که بخواهیم افزایش قند خون را محدود کنیم. کربوهیدراتهای تصفیهشده و قندهای ساده، بزرگترین مجرمان برای افزایش قند خون هستند و بنابراین احتمالاً باید از آنها اجتناب شود. مطالعات نشان میدهد که رژیم کم کربوهیدرات، پروتئین متوسط و چربی بالاتر بهطور مؤثری قند خون را کاهش میدهند و حتی میتوانند دیابت نوع ۲ را نیز معکوس کنند.
ویروس کرونا توسط سازمان بهداشت جهانی بهعنوان یک بیماری همهگیر جهانی اعلام شد. در حال حاضر کشورها با خطرهای قریبالوقوع این ویروس ناشناخته برای بشریت دستوپنجه نرم میکنند؛ اما اقدامات اساسی کمی وجود دارد که افراد میتوانند برای مقابله با این بیماری همهگیر انجام بدهند. همچنین روشهای خاصی برای بهبود ایمنی شما وجود دارد که در این مقطع از اهمیت بالایی برخوردار است؛ از جمله اینکه رژیم غذایی خود را بهبود ببخشید.
غذایی که میخورید جنبهی اصلی در تعیین سلامت و ایمنی کلی شما دارد. هذاهی کم کربوهیدرات بخورید؛ زیرا به کنترل قند خون و فشار خون کمک میکند. رژیم کم کربوهیدرات به شما کمک میکند تا دیابت را کند و روی یک رژیم غذایی غنی از پروتئین تمرکز کنید تا بدن شما را در فرم خوبی حفظ کند. همچنین بهطور مرتب از سبزیها و میوههای سرشار از بتا کاروتن، اسید اسکوربیک و سایر ویتامینهای ضروری استفاده کنید. غذاهای خاصی مانند قارچ، گوجهفرنگی، فلفلدلمهای و سبزیهای سبز مانند کلم بروکلی و اسفناج نیز گزینههای خوبی برای ایجاد انعطافپذیری در بدن در برابر عفونتها هستند.
در صورت فاصله گرفتن برای خرید مواد غذایی در ایام قرنطینه، میتوانید از مکملهای غنی از اسیدهای چرب امگا ۳ و امگا ۶ استفاده کنید. برخی از مکملهای ایمنی طبیعی شامل زنجبیل، انگور فرنگی (آملا) و زرچوبه نیز مفید هستند. برخی از این سوپرفودها مواد رایج در غذاها و میانوعدههای هندی هستند. گیاهان مختلفی از جمله سیر، برگ بازل و زیرهی سیاه به تقویت ایمنی کمک میکنند.
دانهها و مغزهای خاصی مانند تخمهی آفتابگردان، دانهی کتان، تخمهی کدو و دانه خربزه منابع عالی پروتئین و ویتامین E هستند. پروبیوتیکهایی مانند ماست و غذای تخمیرشده نیز منابع بسیار خوبی برای جوانسازی ترکیب باکتریهای روده هستند که برای جذب مواد مغذی توسط بدن مهم است.
میوهها و سبزیهای تازه منابع بسیار خوبی از فیبر غذایی، ویتامینها، مواد معدنی و انتی اکسیدان
بدن قادر به تولید ویتامین C نیست؛ این بدان معنا است که شما باید روزانه این ویتامین را دریافت کنید تا به اندازهی کافی برای ایجاد کلاژن سالم (مواد سازندهی پوست و بهبودی بدن) کافی باشد. ویتامین C همچنین بهعنوان اسید اسکوربیک شناخته میشود. این ویتامین که در سبزیهای برگ و مرکباتی مانند گریپفروت، پرتقال، نارنگی، لیمو و لیموترش یافت میشود، مانند یک آنتیاکسیدان عمل کرده و از سلولها در برابر آسیبهای ناشی از رادیکالهای آزاد محافظت میکند.
درحالیکه مشخص نیست که آیا مصرف مکمل ویتامین C برای کووید ۱۹ بهصورت صددرصدی مفید است، اما برای اکثر افراد مصرف ۲۰۰۰ میلیگرم در روز (حداکثر حد تعیینشده توسط آکادمی ملی پزشکی) هیچ ضرری ندارد. برای عفونتهای شدیدی که کرونا نیز میتواند یکی از دلایل آن باشد، نشان داده شده است که تزریق داخل وریدی دوز بالای ویتامین C بهطور قابل توجهی علائم عفونت را در بیماران بهبود میبخشد.
ویتامین D بهعنوان هورمون و ویتامین نقش مهمی در سلامتی دارد. در سالهای اخیر، افراد با هدف تقویت ایمنی دوزهای بسیار بالایی از ویتامین D مصرف کردهاند؛ اما آیا این یک تاکتیک مؤثر است؟ یک بررسی سیستماتیک از ۲۵ آزمایش تصادفی در سال ۲۰۱۷ نشان داد که به نظر میرسد مصرف مکمل ویتامین D در بیشتر افراد اثر محافظتی خفیفی در برابر عفونتهای دستگاه تنفسی دارد؛ اما در کسانی که ویتامین D بسیار کمتری دارند، محافظت بسیار بیشتری ایجاد میکند.
مطالعات مشاهدهای در طی شیوع ویروس کرونا نشان میدهد که کمبود ویتامین D با خطر بالاتر عوارض و مرگ ناشی از عفونت ارتباط دارد. اگر سطح ویتامین D شما پایین باشد و اگر روزانه با نظارت پزشک این ویتامین را در دوز پیشنهادی خود پزشک مصرف کنید، تا حد زیادی میتوانید از خطری که کمبود این ویتامین برای ابتلا به کرونا ایجاد میکند، جان سالم به درببرید. بسیاری از افراد، شاید حتی بیشتر افراد، دچار کمبود ویتامین D هستند؛ بنابراین احتمالاً عاقلانه است که همین حالا مکمل ویتامین D مصرف کنید، خصوصاً اگر در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به کووید ۱۹ هستید.
مطمئناً بدن شما در معرض نور خورشید میتواند ویتامین D را بهتنهایی تولید کند؛ بنابراین سعی کنید هر زمان که میتوانید مقداری آفتاب بگیرید. میزان آفتاب به زمان سال و موقعیت شما بستگی دارد. یک نقطهی شروع خوب برای پانزده دقیقه آفتاب گرفتن، قرار دادن یک قسمت بزرگ بدن (مانند تنه یا پشت)، در معرض آفتاب است. فقط به یاد داشته باشید که از آفتابسوختگی خودداری کنید؛ زیرا قرار گرفتن بیشازحد در معرض آفتاب خطرات خاص خود را دارد.
هستند. از سیب و موز گرفته تا کدو و سبزیهای برگ سبز را در رژیم غذایی خود بگنجانید. میوه، سبزیها، گیاهان و برخی ادویهها دارای کیفیت تقویت ایمنی زیادی هستند؛ زیرا در آنها مواد شیمیایی گیاهی و ترکیبات فعال زیستی وجود دارد. آنها را به رژیم خود اضافه کنید و نوشیدنیهای گیاهی تقویتکنندهی سیستم ایمنی مانند چای گیاهی را بنوشید.
درحالیکه تمام نکات ذکرشده در این مقاله قطعاً به شما کمک خواهند کرد، اما نیاز به مکملها نیز باعث تقویت سریع سیستم ایمنی بدن میشود تا بتواند آن را متناسب نگه دارد. اگر نگران این هستید که آیا مقدار مناسبی از مواد مغذی را از رژیم خود دریافت میکنید، با پزشک خود نیز در مورد یک رژیم مکمل برای تقویت سیستم ایمنی بدن خود مشورت کنید. در اینجا چند مکمل رایج و فوقالعادهی غذایی وجود دارد که میتوانند به شما در دوران ابتلا به کرونا کمک کنند.
دهههای زیادی است که از ویتامین C برای جلوگیری از سرماخوردگی استفاده میشود. از جمله عملکردهای دیگر این ویتامین میتوان به حفظ سلامت پوست اشاره کرد که سدی در برابر میکروبها و سایر مهاجمان مضر است. برخی مطالعات نشان میدهد که ممکن است عملکرد برخی از سلولهای سفید خون را که با عفونت مقابله میکنند، بهبود ببخشد. این ویتامین خاص، مانند یک شرکت مهم در ارتش ایمنی بدن است و به جلوگیری از سرماخوردگی و ویروسهایی مانند کرونا کمک میکند
روی یک عنصر حیاتی برای WBC (گلبولهای سفید خون) است که با عفونتها مقابله میکند. کمبود روی اغلب فرد را مستعد ابتلا به آنفولانزا، سرماخوردگی و سایر عفونتهای ویروسی مانند ویروس کرونا میکند. مصرف مکمل روی بهخصوص برای افراد مسن توصیه میشود. یک متاآنالیز از هفت آزمایش نشان داد که مصرف مکمل روی باعث کاهش سرماخوردگی بهطور متوسط تا ۳۳ درصد خواهد شد. اینکه آیا این عنصر میتواند تأثیر مشابهی بر ویروس کووید ۱۹ داشته باشد، چندان مشخص نیست؛ اما مصرف روی مکمل ممکن است برای افراد مسن و سایر افراد در معرض خطر استراتژی خوبی باشد.
زرچوبه، ادویهای است که معمولاً در غذاهای هندی و آسیایی از جمله ادویهی کاری استفاده میشود. این ماده حاوی ترکیبی با رنگ زرد روشن به نام کورکومین است که تحقیقات جدید نشان میدهد ممکن است عملکرد ایمنی بدن را تقویت کند. شواهد قطعی و کاملا قانعکنندهای وجود ندارد که نشان بدهد این ماده به مبارزه با عفونتهای ویروسی مانند ویروس کرونا کمک صددرصدی میکند؛ اما افزودن زرچوبه به غذای شما عطر و طعم میبخشد و مصرف مکمل کورکومین بعید است که به افراد سالم آسیبی برساند.
زرچوبه برای مقابله با التهاب بسیار مفید است. کافی است آن را در چای یا اسموتی خود مصرف کنید. این ادویهی بسیار رنگدانهدار به دلیل خاصیت ضدالتهابی خود و وجود تومریک باعث کاهش درد عضلات پس از یک تمرین سخت میشود. تومریک با تحریک تشکیل آنتیبادی، سیستم ایمنی بدن را تقویت میکند و به پزشکان گفته میشود به افراد مبتلا به بیماریهای خود ایمنی، ۵۰۰ میلیگرم کورکومین برای کاهش التهاب و جلوگیری از درد به بیماران تجویز کنند.
چه چای سبز یا چای سیاه را ترجیح بدهید، از ترکیباتی به نام فلاونوئیدها که آنتیاکسیدانهای قوی هستند، بهرهمند خواهید شد. چای سبز مقادیر زیادی EGCG دارد که آنتیاکسیدان سختکوش دیگری است. EGCG بهعنوان تقویتکنندهی عملکرد سیستم ایمنی شناخته شده است و در اصل تمام برگهای چای حاوی این آنتیاکسیدان هستند؛ اما هنگام دم کردن چای سیاه، حجم زیادی از EGCG غیرفعال میشود؛ بنابراین چای سبز چون نیازی به دم کشیدن ندارد، آنتیاکسیدانهای فعال بیشتری دارد.
سیر دارای خواص ضد التهاب و ضدویروس قدرتمندی است که ایمنی بدن را افزایش میدهد. اعتقاد بر این است که سیر یک گیاه محبوب و تند با رایحهای خاص، دارای اثرات ضد باکتری و ضد ویروس از جمله کمک به مبارزه با سرماخوردگی است. در یک آزمایش کنترلشدهی تصادفی در سال ۲۰۱۴ مشخص شد افرادی که مکمل سیر مصرف میکنند، کمتر از افرادی که سیر مصرف نمیکنند سرما میخورند و سریعتر از سرماخوردگی بهبود پیدا میکنند.
سیر فقط یک تقویتکنندهی طعم عالی نیست، بلکه برای سلامتی شما ضروری است. انسانهای باستان ارزش سیر را بهعنوان یک عامل مبارزه با عفونت میدانستند. به همین دلیل بسیاری از رژیمهای غذایی سنتی ما آن را بهعنوان اولین مادهی تشکیلدهنده در خود جای دادهاند. بنابراین برای آن ارزش قائل شوید و از آن برای مبارزه با عفونتها استفاده کنید.
خاصیت تقویتکنندهی سیستم ایمنی سیر به ترکیبات حاوی گوگرد مانند آلیسین پیوند خورده است. تصور میشود که آلیسین توانایی سلولهای ایمنی بدن شما را برای مقابله با سرماخوردگی و آنفلوانزا و انواع ویروسها مانند ویروس کرونا بهبود میدهد. سیر دارای خواص ضد میکروب و ضد ویروس است که تصور میشود برای مقابله با عفونتهایی مانند کرونا بسیار مهم است.
جدا از افزودن تمام این مواد غذایی و نوشیدنیهای ضروری به رژیم ریکاوری برای بیماران کرونایی، برای مؤثرتر بودن این رژیم باید موارد زیر را در ذهن داشته باشید:
برچسب : پزشکی و سلامت, نویسنده : ریحانه صمدی reyhaansamadi بازدید : 99
تصویر ترسیمی فوق، شکل کربنی سیاه از فرایند شکار را نشان میدهد. رژیم تغذیهی عصر یخبندان دارای مقادیر پروتئین دریافتی زیادی بودهاند که این امر باعث تغییرات فیزیکی در نئاندرتالها هم شده است. در ادامه به بررسی بیشتر این تغییرات میپردازیم.
هوموساپینها، نیاکان انسانهای مدرن بودهاند و در زمان زیست نئاندرتالها روی این سیاره، به صورت مشترک از کرهی زمین بهرهمند میشدهاند. نئاندرتالها خویشاوندان نزدیک ما محسوب میشدهاند و به صورت گسترده در دوران عصر یخبندان اروپا و تا زمانی در حدود ۴۰ هزار سال پیش زیست داشتهاند. نئاندرتالها با هوموساپینها نزدیکی و مشابهت فراوانی داشتهاند؛ تا جایی که در اغلب موارد این مشابهت منجر به آمیزشهای متعددی بین این دو گونه شده است. اما در عین حال تفاوتهای شاخصی هم میان این دو دسته وجود داشته است. از این دست می توان به قامت کوتاه و پهنتر نئاندرتالها و همچنین استخوان لگن خاصره و قفسهی سینهی عریضتر این موجودات اشاره کرد.
اما سوالی که وجود دارد این است که چه عواملی باعث پیدایش این تفاوتهای آناتومی میشود؟ طی پژوهشی که به تازگی انجام شده، پی بردهاند که رژیمهای غذایی موجود در دورهی یخبندان دارای مقدار زیادی پروتیین دریافتی از حیوانات بزرگ بودهاند و این امر باعث تهییج تغییرات فیزیکی از نئاندرتالها از قبیل قفسه سینهی بزرگتتر و لگن خاصرهی عریضتر شده است.
بر پایهی این پژوهش، قفسهی سینهی ناقوسیشکل نئاندرتالها یا اصطلاحا توراکس (thorax) در این موجودات میبایست برای داشتن یک کبد بزرگتر، خود را سازگار میکرده است. کبد در واقع اندامی است که وظیفهی متابولیزه کردن مقادیر زیادی از مواد پروتیینی و تبدیلشان به انرژی را بر عهده دارد. این متابولیسم گسترده از سویی مستلزم یک سیستم کلیوی گستردهتری نیز بوده که شامل مثانه و کلیههای بزرگتر میشده است تا مقادیر فراوان اورهی سمی را از بدن بازگردانند. احتمالا در ادامه همین امر منجر به شکلگیری استخوان لگن پهنتر در نئاندرتالها شده باشد.
پروفسور آوی گوفر و همکارانش از دپارتمان مردمشناسی و دیرینشناسی خاور نزدیک که اخیرا دستاوردهای خود را در ژورنال امریکایی فیزیکال انتروپولوژی به انتشار رساندهاند در بخشهایی از گزارش خود چنین اشاره میکنند:
تفاوتهای آناتومیکی میان توراکس و لگن خاصرهی هوموساپینها و نئاندرتالها برای سالهای طولانی به وضوح بر ما آشکار بوده است. اما اکنون ما در حال جستجو برای نگاه به این پدیده از دیدگاهی جدید هستیم و آن دیدگاه در حال حاضر معطوف به رژیم غذایی است.
میکی بندور (Miki BenDor) یکی از اعضای گروه در این باره چنین توضیح میدهد:
در طول دوران سخت زمستانهای عصر یخبندان، کربوهیدراتها موادی کمیاب و چربیها هم به عنوان منابع محدود به شمار میرفتهاند. اما در نبرد اصلی بر سر بقا، نئاندرتالها میتوانستهاند به بقای خود ادامه دهند. این موقعیت باعث پیدایش یک فرایند سازگارپذیری فرگشتی با رژیم غذایی شده که دارای میزان بالایی از پروتئین بوده است. کبد بزرگتر باعث رشد و گسترش سیستم کلیوی و در پی آن باعث پیدایش تغییرات شکلشناختی متناظ با آن دگرگونیها شده است. همهی این رویدادها در واقع در ایجاد فرایند فرگشت نئاندرتالها نقش داشتهاند.
پروفسور بارکای یکی دیگر از اعضای گروه در این خصوص میگوید:
ما در مقالهای که سال ۲۰۱۱ منتشر شده کرده و در آن به نابودی انسانهای راستقامت (Homo Erectus) در ناحیهی خاور نزدیک پرداخته بودیم، به این نکتهی ظریف هم اشاره کرده بودیم که رژیم غذایی در فرگشت انسان نقش بسیار عمدهای را ایفا کرده است. پس از آن ما روی این موضوع هم به بحث پرداختیم که مصرف زیاد چربی یکی از مهمترین و حیاتیترین راهکارها در آن زمان برای مقابله با مشکلات نمایان شده در اثر فرگشت انسان بوده است. انسانها در تبدیل مقادیر پروتئین به انرژی دارای محدودیت هستند و پروتئین چیزی در حدود تنها ۳۰ درصد رژیم تغذیهی افراد را تشکیل میدهد. بنابراین راهکاری که وجود داشت مبتنی بر مصرف چربی و کربوهیدرات بیشتر بوده است؛ در مواقعی که این مواد به صورت فصلی بیشتر در دسترسشان قرار گرفته است.
ما به این نکته پی بردیم که در بارهی نئاندرتالها، کمبود شدیدی از کربوهیدراتها و همچنین دسترسی محدود به چربی، باعث سازگاری زیستشناختی آنها به رژیم غذایی پرپروتئین شده است.
موارد پرشماری از آزمایشهای حیوانات هم بوده که نشان دادهاند، میزان بالای پروتئین در رژیم غذایی احتمالا باعث ایجاد کبدها و کلیههای بزرگتر میشود. بندور در این باره گفت:
جمعیتهای انسانی اولیهی بومی قطبها که به صورت عمده گوشت مصرف میکردهاند هم در خود نشانههایی از کبدهای بزرگتر و همچنین گرایش به نوشیدن مقادیر زیادی از آب را نشان دادهاند که این افزایش گرایش به نوشیدن آب حاکی از افزایش فعالیت سیستم کلیوی بدن است.
بر پایهی یافتههای پژوهشگران، وابستگی کلی نئاندرتالها به حیوانت بزرگ برای تامین نیازهای آنان به چربی و پروتئین احتمالا به پیدایش سرنخهای دربارهی انقراض و نابودی نهایی آنها بیانجامد. نابودی نهایی آنها در همان زمانی روی داده است که حیوانات عظیمالجثه هم رفته رفته در اروپا و حدود ۵۰ هزار سال پیش رو به انقراض گذاشته بودند. گفتنی است که از این حیوانات بزرگ با تعبیر مگافانا (Megafauna) یاد میشود. گروه پژوهشی هم اکنون در حال پژوهش و بررسی این موضوع هستند.
reyhaansamadi...برچسب : پزشکی و سلامت, نویسنده : ریحانه صمدی reyhaansamadi بازدید : 148
چاقی شاید در نهایت یک بیماری مغزی باشد که به صورت یک روند زوال تدریجی در فرایندهای شناختی مختلف مغز بر غذا خوردن فرد نیز تاثیر میگذارند. محققان دانشگاه مککواری در حال حاضر نشان دادهاند که فرایند مهار حافظهی انسان با زیادهروی در عادتهای غذایی ارتباط دارد. اصطلاح مهار حافظه در واقع به توانایی مفیدی برای جلوگیری از یادآوری خاطراتی که دیگر برایمان ضروری یا خوشایند نیستند اطلاق میشود. عملکرد مربوط به یادآوری در مغز به یک منطقهی مغزی به نام هیپوکامپ بستگی دارد.
به طور معمول، خاطرات مربوط به مواد غذایی باید در طول گرسنگی فرد در اولویت اول یادآوری باشند، اما این خاطرات در هنگام سیری فرد به فراموشی سپرده میشوند و به عبارتی، افکار مرتبط با مواد غذایی در هنگامی که غذا خوردن دیگر در اولویت فرد نباشد کنار گذاشته میشوند.
مطالعات قبلی که روی حیوانات صورت گرفته بودند، نشان دادهاند که رژیم غذایی سبک زندگی مغربزمین که معمولا سرشار از چربی و قند و میوه و سبزیجات و فیبر کم هستند باعث اختلال در توانایی مهار حافظه در هیپوکامپ میشوند. در عمل، این بدان معناست که یک رژیم غذایی به سبک غربی، مهار خاطرات شیرین و لذتبخشی را که با دیدن و استشمام بوی مواد غذایی خوشطعم در ذهن فرد میآیند، دشوارتر میکند. این امر ممکن است مقاومت فرد در برابر محرکهای غذایی خوشمزه را حتی اگر فرد کاملا سیر باشد نیز سختتر کند.
محققان مککواری در حال حاضر به شواهدی از وجود این مشکل در انسانها دست یافتهاند. آنها هفتهی اخیر در نشست سالانهی انجمن مطالعات وابسته به رفتارهای غذایی (SSIB) که مهمترین جامعهی تحقیقاتی برای تحقیق در تمام جنبههای رفتاری مرتبط با خوردن و آشامیدن افراد به شمار میرود، گزارش خود را ارایه دادهاند. این مطالعه که از سوی شورای تحقیقات استرالیا پشتیبانی میشد، توسط دانشجوی دکترا توکی آتوکوایفیو (Tuki Attuquayefio) هدایت شده و در آن به بررسی افراد جوان و سالمی پرداختند که برخی از آنها به طور روزمره از یک رژیم غذایی به سبک غربی استفاده میکردند.
شرکتکنندگان در این آزمایش، شماری از آزمونهای یادگیری و حافظه را پشت سر گذاشتند که با هیپوکامپ ارتباط داشتند. آنها همچنین امتیازهایی را برای میزان علاقه و میل خودشان نسبت به خوردن غذاهای سرپایی خوشطعم قبل و بعد از یک وعده ناهار کامل در نظر گرفتند. شرکتکنندگانی که عادت به رژیم غذایی سبک غربی داشتند، در فرایند یادگیری کندتر بوده و در به خاطر آوردن دادهها نسبت به کسانی که یک رژیم غذایی سالم خورده بودند، عملکرد ضعیفتری داشتند. یافتهی مهمتر این بود که این افراد، مقادیر بسیار کمتری از کاهش را در تمایل به خوردن میانوعدههای خوشطعم در زمان سیری نسبت به زمان گرسنگی از خود نشان دادند. توکی آتوکوایفیو در این باره توضیح میدهد:
یافتهی بسیار مهم این است که عملکرد حافظه و رتبهبندی میانوعدههای غذایی با همدیگر ارتباط داشتند. به عبارتی حتی اگر آن افراد با یک وعدهی کامل سیر هم شده بودند، هنوز هم به خوردن تنقلات شیرین و چرب تمایل نشان میدادند. نکتهی جالبتر هم آن بود که این اثر به شدت روی عملکرد آنها در کارهای مرتبط با یادگیری و حافظه تاثیر میگذاشت. این تاثیر نشان می دهد که یک ارتباط بین این دو پدیده از طریق هیپوکامپ وجود دارد.
همانند تحقیقات انجام گرفته روی گونههای حیوانی، افرادی که مقدار بیشتری از چربیها و مواد قندی را مصرف میکنند، ممکن است عملکرد ضعیفتر را در آزمونهای یادگیری و حافظه داشته باشند و دلیلش هم به چگونگی اثرات رژیم غذایی بر هیپوکامپ باز میگردد. محققان دانشگاه مکواری باور دارند که ناتوانی در مهار خاطرات مواد غذایی در یک حالت فیزیولوژیکی در ادامه میتواند تمایل مداوم افراد برای مصرف تنقلات و میانوعدهها را توضیح دهد. برای سایر افراد سالم، لاغر و جوانی که به طور روزمره رژیم غذایی با قند و چربی بالا مصرف میکنند، ممکن است عملکرد هیپوکامپ به خطر افتاده و در ادامه ممکن است کار تنظیم مصرف غذا برای فرد سختتر شده و مسیر چاقی و اضافهوزن را برای اون هموارتر کند.
برچسب : پزشکی و سلامت, نویسنده : ریحانه صمدی reyhaansamadi بازدید : 153
داشتن تغذیهی سالم و خوب غذا خوردن، واقعا کار دشواری است. بنابراین خیلی جای شگفتی ندارد که بسیاری از ما در مقاطعی از زندگی خود تلاش کردهایم که راههای میانبر را امتحان کنیم؛ به این امید که در روند رسیدن به نتیجهی مورد نظرمان اندکی سرعت ایجاد کرده باشیم. اما واقعیت این است که برخی از این راهکارهای زودبازده که همواره ادعا بر کارآمد بودنشان شده است، آنقدر که برای آنها تبلیغ کردهاند، مفید نیستند و حتی میتوانیم بگوییم که بخشی از آنها نهتنها مفید نیستند، بلکه میتوانند خطرساز هم باشند.
در اینجا سعی داربم شماری از معروفترین و شنیدهشدهترین افسانههای رایج در مورد تغذیه را ارائه کنیم که پژوهشهای علمی آنها را بهکل رد میکنند.
در واقع خیلی هم خوب است که گاهی اوقات از رژیم غذایی سالم خودتان خارج شوید. نیکولا وایتهد، یکی از متخصصان تغذیهی شناختهشده در بریتانیا، در گفتگو با بیزنس اینسایدر اشاره میکند:
اینکه فرد هرازگاهی پرخوری کند هیچ ایرادی ندارد. پرخوری کردن بهطور مکرر و یک روز در میان است که در طولانیمدت منجر به افزایش وزن مجدد میشود.
اگر شما موفق شدهاید از یک رژیم غذایی سرشار از گوشت قرمز و کربوهیدراتهای فرآوریشده به خوردن سبزی بیشتر و غذاهای سرشار از دانهها و پروتئینهای سالم روی بیاورید، باید بگوییم بخش عظیمی از کار را انجام دادهاید.
واقعیت اما چیز دیگری است. با وجود اینکه محاسبهی میزان کالری میتواند بهعنوان یک روش کارآمد و سودمند در یک مجموعه ابزار وسیعتر برای کاهش وزن قلمداد شود؛ اما باید در نظر داشت که این کار بهعنوان یک راه کامل برای رسیدن به شیوهی تغذیهی سالم محسوب نمیشود.
دلیل کافی نبودن روش فوق این است که محدود ساختن کالری بهتنهایی نمیتواند تمامی جنبههای مربوط به یک غذا و مادهی غذایی مورد نیاز برای بدنتان و ماهیت آن (پروتئین و کربوهیدرات تا ویتامینها و مواد معدنی) را در رژیم غذایی فرد لحاظ کند.
وایتهد بهطور مفید و مختصر، مسئله را اینگونه بیان میکند:
در حالی که کالری وقتی که کار به محاسبهی مقادیر ازدسترفتهی آن و همچنین حفظ وزن یا افزایش وزن میرسد کاملا مهم است؛ اما نمیتوان آن را بهعنوان تنها عاملی در نظر داشت که باید در هنگام تلاش برای بهبود سلامتی بر آنها تمرکز کنیم.
واقعیت این است که یک رژیم غذایی با چربی کم لزوما منجر به کاهش وزن و از میان رفتن چربیها منتهی نمیشود. در طی یک مطالعهی هشتساله که در آن بیش از ۵۰ هزار زن مورد بررسی قرار گرفته بودند، حدود نیمی از شرکتکنندگان تحت یک رژیم غذایی کمچربی قرار گرفتند. پژوهشگران پی بردند که در زنانی با رژیم غذایی کمچربی، خطر ابتلا به سرطان سینه، سرطان روده بزرگ یا بیماریهای قلبی کاهشی نداشته است.
علاوه بر آن، آنها لزوما وزن خیلی زیادی از دست نداده بودند. توصیههای پزشکی جدید نشان میدهند که چربیهای سالم، همانند آن چربیهایی که از آجیل، ماهی و آووکادو به دست میآیند، واقعا برای حفظ تعادل و هماهنگی بدن انسان لازم و مفید هستند. بنابراین اگر آنها را حذف کردهاید یا اینکه از آنها قبل از این استفاده نمیکردید، بهتر است که اندکی از این چربیها را در غذای خود لحاظ کنید.
حقیقت این است که هیچ فردی به سمزدایی نیازی ندارد. بدنتان مگر در صورتی که شما دچار مسمومیت شده باشید، دارای یک سستم بسیار کارآمد و درونی برای پالایش و زدایش اغلب مواد زیانآوری است که شما با غذاهایتان میخورید. بدن ما از دو اندام مهم سمزدایی تشکیل شده است: کبد و کلیهها.
کلیههای ما در واقع خون را فیلتر میکنند و مواد آلاینده و مضر موجود در غذاهای ما را بازمیگردانند و از طرفی هم کبد، کار افزودن مواد شیمیایی و فرآوری را انجام میدهد و تمامی مواد شیمیایی مضری را که ما وارد بدنمان میکنیم، پاکسازی میکند. با این تفاسیر، دو اندام فوق در کنار هم بدن ما را به یک مقر بسیار قوی از تصفیه و سمزدایی تبدیل میکنند.
شاید بپرسید که سمزدایی با نوشیدنیها و آبمیوهها چطور؟ باید بگوییم که نه، نیازی نیست.
انجام دههها پژوهش در این مورد به پیدا شدن هیچ نوع شواهد قابل توجهی مبنی بر این برداشت منتهی نشده است که مکملهای غذایی دارای عملکرد قابل توجهی هستند. در طرف مقابل باید اشاره کنیم که برخی از این مواد حتی میتوانند مضر باشند.
بر پایهی گفتههای پروفسور اس. برایان. آستین از دانشگاه پزشکی هاروارد که اخیرا در یک همایش برگزارشده در این دانشگاه به صحبت پرداخته بود، خطرناکترین مکملها معمولا آنهایی هستند که تحت عنوانهای مرتبط با کاهش وزن، ماهیچهسازی و تقویت عملکرد جنسی ارائه میشوند.
به باور وی، این مکملها در دستهی بیقانونترین و بیحسابترین دستهی اقلام غذایی قرار میگیرند و مشکلات هم از همینجا شروع میشود.
باید بدانیم که هیچ دو بدنی در دنیا مثل هم نیستند و از اینرو هیچ رژیم تغذیهای وجود ندارد که بهطور خاص «بهترین» باشد. هر عاملی میتواند روی برنامهی غذایی فرد و آن چیزی که برای شخص وی کار خواهد کرد، تأثیر بگذارد. این موارد شامل عوامل متنوعی از ژنتیک فرد تا ذائقهی وی و حتی آن برنامه زمانی میشود که فرد طبق آن غذا میخورد.
مهمترین عامل در یافتن یک برنامهی غذایی سالم و مبتنی بر بررسیهای انجامشده این است که با همان روال روتینی پیش بروید که به آن عادت کردهاید. این امر باعث میشود که تنها چند گزینهی خاص را بخواهید تغییر بدهید و امتحان کنید و به این ترتیب در نهایت به یک برنامهی مناسب برسید.
افراد ترجیح میدهند که یک تخم مرغ را بهطور کامل نخورند، زیرا فکر میکنند کلسترول زیادی دارد؛ اما واقعیت این است که پژوهشهای اخیر نشان میدهند کلسترولی که از طریق رژیم غذایی روزمره به بدن میرسد، دارای تأثیر خیلی چشمگیری روی سطح کلسترول خون نیست.
اغلب پژوهشهای اولیهای که بر مضر بودن کلسترولها مهر تأیید میزدند، روی خرگوشها انجام شده بودند. خرگوشها موجوداتی هستند که از غذای حیوانی بهکل استفاده نمیکنند.
مگر در شرایطی که شما هم یکی از آن جمعیت یک درصدی مبتلا به بیماری سلیاک باشید، باید بگوییم که مصرف گلوتن احتمالا هیچ اثر منفی روی بدن شما ندارد. بررسیها نشان میدهند که بیشتر افراد از نفخ مختصری در حین غذا خوردن رنج میبرند و این مقوله خیلی ربطی به خوردن یا نخوردن گلوتن در غذاها ندارد.
واقعیت چیز دیگری است. باید بپذیریم که جانشینها ارائهشده برای لبنیات همیشه از نظر غذایی و ارزش تغذیهای دارای برتری شاخصی نبودهاند. یک لیوان شیر بادام در قیاس با یک لیوان شیر معمولی کمچربی که دارای حدود ۸ گرم پروتئین است، هیچ پروتئینی ندارد.
در کنار این، بیشتر ویتامینهایی که در شیر بادام وجود دارد، در حین فرایند تولید به آن افزوده میشود و برخی از مطالعات نشان میدهد که چنین روندی میتواند کار جذب و دریافت مواد مغذی را برای بدن ما پس از خوردن شیر بادام دشوارتر کند.
در سوی دیگر هم شیر سویا وجود دارد که بهطور تقریبی با شیر کمچرب برابری میکند و دارای همان مقدار پروتئین به علاوهی برخی از ریز خوراکهای طبیعی بهدستآمده از دانههای سویا است.
در حالی که آبمیوهها دارای مقادیری از ویتامینها و در برخی موارد هم دارای مقادیر پایینی از پروتئین هستند، پژوهشها نشان میدهد که بهترین راه برای به دست آوردن آن مواد خوراکی، خوردن یک وعدهی متعادل و کامل از سبزیها، میوهها و تمامی غلات مختلف است.
نکتهی مهمتری هم که وجود دارد این است که تبدیل میوه به آبمیوه و مصرف آن باعث حذف شدن قسمت عمدهای از فیبر آن میشود و میدانیم که فیبر همان عامل کلیدی است که باعث میشود شما پس از خوردن یک غذا تا وعدهی غذای بعدی، احساس سیری داشته باشید.
برداشت فوق یکی از همان دلایلی است که باعث میشود برخی صاحبنظران از نوشیدنیهای شیرینشدهی میوهها اغلب بهعنوان کالریهای خالی یاد کنند؛ زیر این مواد باعث افزایش درد و بیتابی ناشی از گرسنگی میشوند و شما را با کاهش سطح انرژی در بدنتان مواجه خواهند کرد.
مونوسدیم گلوتامات مادهی غذایی است که به بسیاری از غذاها بهمنظور طعمدهندگی استفاده میشود و مادهای کاملا ایمن است.
مونوسدیم گلوتامات اغلب با مجموعهای از علایم مرتبط با حس کرخی در انتهای گلو و همچنین یک حس خستگی عمومی همراه است و همهی این عوامل در کنار هم باعث شده تا از آن بهعنوان سندرم رستوران چینی یاد شود. باید در نظر داشته باشیم که جدای از مقدار مونوسدیمی که صرف شود، خود مقولهی زیادهروی در خوردن آن غذاها عامل اصلی به وجود آمدن علائم یادشده است.
باید تصریح کنیم که پختن یا گرم کردن غذا با مایکروویو نمیتواند اثری روی مواد مغذی آن داشته باشد.
اجاقهای مایکروویو اغلب غذا را با استفاده از امواج پرانرژی میپزند. این امواج در واقع باعث ایجاد لرزشهایی سریع در مولکولهای غذا میشوند و همین انرژی تولیدشده منجر به گرمتر شدن غذا میشود. برخی از مواد غذایی ذاتا در اثر گرما دچار وارفتگی میشوند و این موضوع ربطی به این ندارد که غذا را با مایکروویو یا اجاق گاز یا فر پخته باشیم.
اما چون زمان پخت با مایکروویو از زمان پخت با سایر وسیلهها کمتر است؛ از اینرو پختن یک ماده با مایکروویو در واقع باعث میشود که شمار بیشتری از ویتامینهای آن دستنخورده باقی بمانند.
هنگامی که انواع خاصی از غذاها در قیاس با سایر غذاها سالمتر هستند، باز هم هیچ دلیل قانونی یا پزشکی وجود ندارد که از آنها با عناوینی همچون ابرخوراک یا سوپرفود یاد کنیم.
کارشناسان تغذیه و سلامت همگانی خیلی بهندرت از این تعابیر استفاده میکنند. بنابراین اگر در جایی دیدید که فردی از چنین واژههایی برای توصیف یک غذا استفاده میکند، بهتر است اندکی تأمل کنید؛ زیرا احتمال بالایی وجود دارد که آن شخص بهاندازهای که ادعا میکند، از حوزهی تغذیه و سلامت آگاهی نداشته باشد.
reyhaansamadi...برچسب : پزشکی و سلامت, نویسنده : ریحانه صمدی reyhaansamadi بازدید : 139